۱. او از معدود رؤسای جمهوری ایالات متحده بود که تنها برای یک دوره در این سمت بود. او همچنین معاون اولی رئیس جمهوری، ریاست سازمان جاسوسی آمریکا (سیا)، عضویت در مجلس نمایندگان آمریکا و خدمت در نیروی دریایی ایالات متحده در جنگ جهانی دوم را در کارنامه‌اش داشت. بعد از جنگ تحمیلی عراق با ایران و در پی تهاجم صدام حسین به کویت، ائتلافی جهانی برای مقابله با صدام به راه انداخت و خلیج فارس را به آتش کشید.

۲. خاندان بوش یک خاندان کاملاً سیاسی است؛ خانواده‌ای اصالتاً آمریکایی که عمر فعالیت سیاسی آنان به قرن هجدهم و انقلاب آمریکا می‌رسد که «کاپیتان تیموتی بوش»، بنیانگذار این خاندان سیاسی، در جنگ‌های منجر به انقلاب و استقلال ایالات متحده شرکت داشت.

۳. بوش، فرزند پرسکات ش. بوش و پدر جرج و. بوش و جب بوش بود. پدرش بانکدار و سیاستمداری بود که دوره‌ای ده ساله به عنوان سناتور فعالیت کرد. او و تمام بوش‌های بعدش از جمله پسر و نوه‌اش که ریاست جمهوری ایالات متحده را برعهده گرفتند، جمهوری‌خواه بودند.

۴. مانند بسیاری از فرزندان خانواده‌های ثروتمند آمریکایی، بوش پدر هم در آکادمی «سنت اندروز» و بعد در دانشگاه ییل درس خواند. در هجده‌سالگی، وقتی ژاپن به «پرل هاربر» حمله کرد و آمریکا رسماً وارد جنگ جهانی دوم شد، از دانشگاه مرخصی گرفت و به ارتش پیوست و در زمان خودش جوان‌ترین افسر خلبان نیروی دریای ایالات متحده بود.

۵. وقتی هنوز در اقیانوس درحال مأموریت بود، با باربارا، دختری که بعداً همسرش شد نامزد کرد. به محض اینکه از جنگ برگشت، در ۱۹۴۵ با او ازدواج کرد و دوباره به دانشگاه برگشت و تحصیلات خود را در رشته اقتصاد ادامه داد. مثل بیشتر مردان جوان دانشگاه، عضو تیم قایقرانی و بیس‌بال بود. مانند بسیاری دیگر از پسران خانواده‌های در طبقه خودش در ییل، عضو یک باشگاه فوق سری به نام «باشگاه جمجمه و استخوان‌ها» شد. با اینکه در تنیس موفقیت‌های چشم‌گیری داشت وقتی از دانشگاه فارغ التحصیل شد تصمیم گرفت شانس خود را در صنایع نفتی امتحان کند بنابراین همراه خانواده‌اش به غرب تگزاس رفت و یک شرکت نفتی راه انداخت که در چهل‌سالگی‌اش یکی از موفق‌ترین شرکت‌های نفتی آمریکا به شمار می‌رفت.

۶. ریچارد نیکسون در دوره ریاست جمهوری‌اش به دلیل علاقه‌ای که به ارتباط با بنیاد راکفلر، از نزدیکان خانوادگی بوش داشت او را برای کرسی نمایندگی آمریکا در سازمان ملل انتخاب کرد. با وجود اینکه بوش در این سمت دستاوردهای چندانی نداشت، این انتخاب به او کمک کرد تا در بازی سیاست باقی بماند. وقتی نیکسون ، در پی بحران واترگیت ناچار به کناره‌گیری شد و ریاست جمهوری به معاون اولش جرالد فورد رسید، بوش را مختار کردند که بین سفارت آمریکا در لندن و پاریس یکی را انتخاب کند. با وجود این بوش که از برنامه‌های ریاست جمهوری و وزیر امور خارجه (کیسینجر) درباره رابطه آمریکا با چین خبر داشت، در خواست کرد تا به چین فرستاده شود.

۷. وقتی ریگان برای ریاست جمهوری  نامزد شد، بوش به عنوان رقیب درون‌حزبی او مطرح بود و با انتقادهای جدی از سیاست‌های اقتصادی که ریگان در برنامه داشت تا حدودی موی دماغ کمپین او شد. با این حال ریگان تصمیم گرفت به جای مقابله به مثل، بوش را به عنوان کاندیدای معاون اولی دولت آینده‌اش معرفی کند. این انتخاب به مذاق اعضای حزب جمهوری‌خواه خوش آمد و دعوا تمام شد. در آخر ریگان رئیس جمهوری ایالات متحده شد و بوش در جایگاه معاون اول نشست.

۸. بوش در مرکز حداقل دو جریانِ درز اطلاعات بود. یکی از آنها ماجرای مذاکرات پشت پرده بوش با انقلابیون ایران برای آزاد کردن گروگان‌های آمریکایی است. علاوه بر این گفته می‌شود که بوش در جریان پرونده «ایران کنترا» هم دخیل بود؛ تلاش جمعی از افسران سازمان جاسوسی آمریکا برای فروش سلاح به انقلابیون در ایران.

۹.  جرج و جب، دو فرزند از شش فرزند جرج و باربارا بوش بودند؛ خانواده‌ای بسیار نزدیک به یکدیگر که از سال ۲۰۱۲ شاهد این بودند که پدرشان که از پارکینسون رنج می‌برد، بعد از زمین‌خوردن به دلیل عوارض این بیماری، ویلچرنشین شده بود. با وجود این رئیس جمهوری قبلی ایالات متحده حداقل سه بار بعد از خارج شدن از دفتر ریاست جمهوری‌اش در کاخ سفید، برای جشن گرفتن تولدش «سقوط آزاد» کرد. آخرین‌بار سال ۲۰۱۴ بود: پرشی برای جشن گرفتن تولد نودسالگی!

۱۰. با وجود اینکه بوش پدر در عرصه سیاست خارجی بسیار موفق ارزیابی شده است، در سیاست داخلی و بخصوص در عرصه اقتصادی موفقیت چندانی  به دست نیاورد. رشد بیکاری در دوران او باعث شد در حالی که برای دور دوم ریاست جمهوری‌اش نامزد شده بود، رقابت را به کلینتون دموکرات ببازد و کاخ سفید را ترک کند.